Eins og með flesta „K-12“ plötuna, miðlar Melanie Martinez viðhorfum „Lunchbox Friend“ frá sjónarhóli menntaskóla. Og það talar um falsaða vini, þ.e.a.s. þeir sem voru flottir með henni inni í skólanum (þ.e.a.s. í nestisstofunni) en úti vilja ekkert með hana hafa að gera.
Einn þáttur í þessum veruleika virðist vera sá að söngkonan er ekki áhugasöm um hugmyndina um að falla að ríkjandi hugmyndafræði til að passa inn í hana. Og sú atburðarás er í raun líking fyrir líf sitt á stórfenglegri skala eins og í samskiptum hennar sem orðstír, sérstaklega hvað varðar bein tengsl sem hún á við sumt fólk. Og með óyggjandi hætti virðist hún vera að segja tvennt þrennt í þeim efnum. Ein er sú að fólk dæmir hana án þess að þekkja hana raunverulega. Annað er að hún kann ekki að slúðra eins og þessir einstaklingar hafa og að lokum hefur hún meiri áhuga á að halda því raunverulegu en að standa undir væntingum annarra. Sem slíkur hefur Melanie ekki áhuga á „nestisboxi“, þ.e.a.s. óvinir, vinir. Þess í stað skynjar ungfrú Martinez vináttu sem eitthvað sem helst myndi endast alla ævi.