Að segja að einhver hegði sér er í grundvallaratriðum þegar viðkomandi stígur út af línunni og hagar sér á þann hátt sem getur leitt til ofbeldisfullra átaka. Og í þessari braut þora City Girls (JT og Yung Miami) neinn - karl og konu - til að skora á þá á þann hátt og lofa að þeir muni svara í samræmi við það.
Strax frá fyrstu vísu láta City Girls þig vita hvaða tegund af lífi þær lifa. Þeir eru til dæmis að nýta sér mállausa, ríka kellinga. Þeir eru líka tilbúnir að fjárfesta eigin peninga í því að auka stærð booties þeirra. Þar að auki eru þeir með þéttan hóp heimakvenna og forðast „falsaðar“ dömur, þ.e.a.s þær sem eru áberandi en klæðast eftirlíkingum og fölsuðum skartgripum.
Síðar fá rappararnir hver sína vísu. Yung Miami miðar að því að hún sé reiðubúin að nýta sér karlmenn, jafnvel þó þeir tilheyri annarri konu, og noti aðdráttarafl hennar. Ein forsenda er þó að náungi þarf að greiða. Ef ekki, þá gæti hann horfst í augu við reiði Yung þegar hann kemur.
Vers JT fylgir svipuðu þema. Hún er ekki að reyna að láta til sín taka án þess að ná sér í náunga. Og ef ríkur kemur með mun hún nýta hann náið þar til hann gengur einnig í raðir fátækra. Hún bendir einnig á að aðdráttarafl hennar til vel stæðra karlmanna sé ekki afleiðing af því að vera einfaldlega hrifinn af sýningum auðs þeirra. Frekar þurfa þeir líka að vera tilbúnir að eyða „stórum dal“ til að gleðja hana. JT lýkur síðan kafla sínum um eitt aðalviðfangsefnið sem rætt er um alla brautina, en það er ótrúmennska annarra stúlkukarla þar sem þær eru meira í eigu City Girls en þeirra eigin sambönd.